На идеално растојание

Кои се тие моменти кажи ми кога двајца си недостасуваат? Се прашувам искрено дали километрите се причина за помисла на оној што го љубиш или може да си недостасувате и кога сте еден крај друг?

Далечината е слатка, знам. Таа знае чувствата да ги зајакне, да го посочи правецот кон вистинска комуникација, да ги стави на тест и умот и срцето. На тест кој самиот ти го решаваш и самиот го оценуваш. Таа е копнеж, таа е и неизвесност.

Близината за жал не е секогаш слика на двајца заљубени како се држат за рака. Не секогаш е прегратка, не секогаш е нежен допир. Таа за жал, не секогаш е и вистинска. Близината е реален момент, таа е и збор и дело.

Тоа всушност ме плаши и кога сум блиску до тебе и кога сум далеку од тебе. И кога знам дека е вистина, а не знам дали е лага. Ме плаши и мене, те плаши и тебе. И во страв љубиме, без збор да изустиме, ниту пак да се запрашаме -Кое е нашето идеално растојание?